Podczas piątkowej sesji (24.09 br.) radni powiatu elbląskiego podjęli uchwałę o likwidacji DPS w Rangórach. 13 radnych było za, 1 przeciw, a 3 wstrzymało się od głosu. Jak czytamy w uzasadnieniu uchwały jednym z powodów takiej decyzji jest znaczny spadek, odnotowywany od jesieni ubiegłego roku, ilości kierowanych osób do stacjonarnych placówek pomocy społecznej, który spowodował, że dwie placówki (DPS w Rangórach – 7 wolnych miejsc i DPS w Tolkmicku – 25 wolnych miejsc – stan na 3.09 br.), znalazły się w bardzo trudnej sytuacji finansowej, powodującej brak możliwości zbilansowania wydatków z osiąganymi dochodami. Konieczność dofinansowania do obu instytucji, to kwota rzędu ok 700 tys zł.
Istotnym warunkiem, na jaki wskazuje się w uzasadnieniu uchwały, jest narzucone przez przepisy posiadanie określonego wskaźnika zatrudniania pracowników w stosunku do ilości mieszkańców – 0,5 etatu na jednego mieszkańca. Skutkuje to bezwzględną koniecznością określonego poziomu zatrudnienia, a więc i wysokości funduszu płac. Przy generalnie najniższym wynagrodzeniu w domach wysokość środków finansowych przeznaczonych na płace wynosi 74 – 78 % całości budżetu tych domów. Wydatki rzeczowe zatem, to znikoma część planów finansowych, co przy stale rosnących kosztach nośników energii, wody, ścieków, środków chemicznych, żywności, usług itp. powoduje określone trudności w prowadzeniu racjonalnej działalności konserwacyjno-remontowej i odtwarzania wyeksploatowanych środków trwałych. Kolejne informacje o wzroście najniższego wynagrodzenia o 200 zł z kwoty 2 800 do 3 000 brutto jeszcze pogłębi kłopoty finansowe domów.
W związku z tym uznano, że dalsze utrzymywanie dotychczasowej ilości miejsc, w kontekście braku zapotrzebowania na tego typu usługi, będzie powodować szereg negatywnych zjawisk, w tym przede wszystkim konieczność stałego dofinansowywania obu placówek, brak możliwości rozwoju oraz ich utrzymywania na odpowiednim poziomie technicznym.
Ponadto, coraz większego znaczenia nabiera zmieniająca się polityka rządu w zakresie pomocy instytucjonalnej. Coraz większy nacisk, podobnie jak w przypadku placówek opiekuńczo-wychowawczych, kładziony jest na jej deinstytucjonalizację, tj. doprowadzenie do tego, żeby osoba z niepełnosprawnością mogła cieszyć się samodzielnością i żyć tak, jak chce, a nie trafiać do dużej instytucji opieki. Warto zaznaczyć, że zalecenie, by zapewniać każdemu prawo do samodzielnego i niezależnego życia, znajduje się również w międzynarodowych standardach dotyczących praw osób z niepełnosprawnościami
Co zatem z pracownikami i mieszkankankom DPS w Rangórach?
– W DPS w Rangórach zatrudnionych jest 23 pracowników (stan na 31 sierpnia br). Części z nich zostaną przedstawione propozycje pracy w pozostałych domach pomocy społecznej w Tolkmicku i Władysławowie, 4 osoby przejdą na świadczenia emerytalne, 2 osobom z dniem 31 grudnia kończy się okres na który została zawarta umowa o pracę. Ponadto, chęć zatrudnienia pracowników zgłasza Szpital Wojewódzki w Elblągu, Dom Opieki w Rubnie i Dom Opieki w Bogaczewie – czytamy w uzasadnieniu uchwały.
– 33 mieszkankom DPS Rangóry zostałaby przedstawiona propozycja przeniesienia do DPS w Tolkmicku, placówki o identycznym standardzie i zasadach funkcjonowania, w stosunku do 3 mieszkanek zostałaby rozpoczęta procedura rekwalifikacji w celu skierowania ich do placówek specjalistycznych, tj.: domu dla osób z upośledzeniem umysłowym oraz domu dla psychicznie chorych – wskazano w uzasadnieniu uchwały.
Oprac. AG
