10 lat temu – 6 września 2012 roku – Prezydent Bronisław Komorowski ratyfikował uroczyście Konwencję ONZ o prawach osób niepełnosprawnych. To ważny dokument nie tylko dla OzN, ale dla wszystkich Polaków, stanowi także wyzwanie do podejmowania dalszych zmian. Konwencja wyznacza kierunki w jakim musi podążać prawodawstwo dotyczące osób z niepełnosprawnościami.
Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych – umowa międzynarodowa ONZ dotycząca praw człowieka, której celem jest ochrona praw i godności osób z niepełnosprawnościami.
Konwencja ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych przyjęta została przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 13 grudnia 2006 roku, rząd Polski podpisał ją 20 marca 2007 r., natomiast ratyfikacja Konwencji przez Polskę miała miejsce 6 września 2012r. Konwencja ma chronić i zapewniać pełne i równe korzystanie z praw człowieka i podstawowych wolności przez osoby z niepełnosprawnościami na równi ze wszystkimi innymi obywatelami. Polska zobowiązana jest do wprowadzania w życie zawartych w Konwencji standardów postępowania w celu zapewnienia osobom z niepełnosprawnościami realizacji ich praw.
Prawa szczególne wynikające z tej Konwencji obejmują między innymi prawo do dostępności (art. 9), prawo równości i niedyskryminacji (art. 5), dostępu do wymiaru sprawiedliwości (art. 13), do samodzielnego życia i bycia włączonym do społeczności (art. 19), do mobilności (art. 20), rehabilitacji (art. 26), pracy i zatrudnienia (art. 27), a także udziału w życiu politycznym i publicznym (art. 29) i życiu kulturalnym, rekreacji, wypoczynku i sporcie (art. 30). Artykuły 33-39 regulują sprawozdawczość i monitorowanie Konwencji przez krajowe instytucje praw człowieka (art. 33) oraz ustanawiają komitet do spraw praw osób niepełnosprawnych (art. 34).
Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych dostępna TUTAJ.
Załączniki
- Konwencja ONZ dla dzieci (PDF, 465.36kB)
- Konwencja ONZ w tekście łatwym do czytania i rozumienia ETR (PDF, 4433.77kB)
