Elblążanie pożegnali Stefana Mulę, zasłużonego obywatela, dokumentalistę, który przez 30 lat z pasją, pracowicie utrwalał na taśmach filmowych i papierze fotograficznym dzieje i uroki swojej „małej ojczyzny”.
Stefan Mula urodził się w 1924 roku w Ryńsku na Pomorzu. W czasie wojny służył w Korpusie Pancerno-Motorowym gen. Stanisława Maczka i w 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich. Został odznaczony za waleczność Krzyżem Oficerskim i wieloma innymi medalami, w tym brytyjskim i holenderskim. Z wojskiem związany był przez całe życie, poświęcając mu znaczną część swojej twórczości filmowej i fotograficznej – za co został wyróżniony odznaczeniem Zasłużony dla Kultury Wojska Polskiego, a także nagrodą dowódcy 16 pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej – Statuetką Husarza.
Elblążaninem był w całym okresie powojennej historii miasta. Z zawodu technik dentystyczny, przez trzydzieści lat pracował w Miejskiej Przychodni Obwodowej. Znany był jednak nie z racji swego zawodu, a dzięki swoim pasjom: fotografii i filmowi. Te pasje związały go z najważniejszymi placówkami kulturalnymi Elbląga: Ośrodkiem Kultury, Galerią El, Muzeum. Jego życie i twórczość stały się częścią ich historii. Najbardziej znane elblążanom są jego zdjęcia i filmy, od lat sześćdziesiątych dokumentujące życie codzienne i historię miasta – składające się na kroniki elbląskie. Jednak jego zainteresowania wybiegały daleko poza życie miasta i wojska: sięgał do dawniejszej historii i archeologii, jest autorem wielu filmów oświatowych.
Jego fotografie prezentowane były na około 500 wystawach, a filmy wielokrotnie nagradzane. Ostatnią nagrodę – Nagrodę Specjalną – otrzymał na „XIX Przeglądzie – Żagań 2006”, za film pt.: „Tajemnicze groby ziemi elbląskiej”.
Bezcenny dorobek śp. Stefana Muli w większej części znajduje się obecnie w Muzeum Historyczno-Archeologicznym w Elblągu. Nagrania filmowe, dzięki pomocy władz miasta i współpracy z Telewizją Elbląską zostały też prawie w całości przeniesione na nośniki cyfrowe.
Stefan Mula przeżył 83 lata. Przeżył je tak, że razem z jego wojskowymi przyjaciółmi możemy powiedzieć: „Cześć jego pamięci!”
fot. Henryk Myśliński Teresa Bocheńska Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 1512
