Wczoraj o godzinie 10:00 przy pełnej auli Zespołu Szkół Muzycznych w Elblągu odbył się uroczysty koncert, zorganizowany przez Związek Ukraińców w Polsce Koło w Elblągu, podczas którego wystąpiła Orkiestra Wołyńskiego Narodowego Teatru Muzyczno-Dramatycznego im. Tarasa Szewczenki w Łucku. Swoje wystąpienia miała również młodzież elbląskiego koła, która recytowała wiersze narodowego wieszcza.
Wszystkich zgromadzonych w auli przywitał Konsul Generalny Ukrainy w Gdańsku, pan Miron Dmytrowycz, który pochwalił Polaków i Polskę za utrzymywanie z jego narodem jak najlepszych stosunków oraz podkreślał strategiczne partnerstwo Ukrainy z Polską. Wyraził wdzięczność władzom Polski i Elbląga, za to, że dają możliwość mniejszości ukraińskiej kultywowania swojej kultury i tradycji.
Pierwsza część, dwugodzinnego koncertu poświęcona była twórczości poety. Aktorzy wykonali wiersze poety oraz pieśni do słów wieszcza, między innymi „Rewe ta stohne Dnipr szyrokyj” – wiersz, który do 1989 roku zastępował polskim Ukraińcom zakazany hymn Ukrainy. w drugiej zaś części programu orkiestra i soliści wykonali ukraińskie ludowe i narodowe pieśni.
Taras Szewczenko, swoją twórczością przyczynił się do rozbudzenia świadomości narodu. Jego utwory ukazywały piękno ukraińskiego języka, przypominały heroiczne czasy zmagań o wolność, zachęcały do wytrwania. Opisywał wspaniałą przeszłość kraju, walki Kozaków o wolność, krytykował swoich współczesnych za marazm i pogodzenie się z niewolą, wyśmiewał rosyjskich zaborców, z pasją ujmował się za nieszczęśliwymi, prześladowanymi przez ludzi i upośledzonymi przez los (sierotami, uwiedzionymi dziewczętami, kalekami, chłopami pańszczyźnianymi).
Jego debiut literacki, zbiór ośmiu utworów poetyckich, został zatytułowany „Kobziarz” (1840) – nazwa miała się kojarzyć z wędrownymi „kozackimi trubadurami”, opiewającymi przez stulecia dawną chwałę Zaporożców i krzepiącymi naród w ciężkich chwilach przy wtórze instrumentu strunowego zwanego kobzą (albo bandurą).
Za swoje przekonania i działalność polityczną został przez carat na 10 lat zesłany w sołdaty na Ural, gdzie odbył katorgę m. in. w towarzystwie polskich zesłańców. Zesłanie miało go złamać i zniechęcić do dalszej twórczości, która mobilizowała naród ukraiński do walki o swoje prawa.
Na nic się to jednak nie zdało. Szewczenko powróciwszy z zesłania nadal pracował jako malarz i poeta. Zmarł 10 marca 1861, początkowo został pochowany w Petersburgu, a ostatecznie spoczął w Kaniowie pod Kijowem.
Na jego pogrzebie wygłaszano mowy w języku ukraińskim, polskim i rosyjskim, bowiem Szewczenko cenił w ludziach ich zalety charakteru, bez względu na narodowość czy wyznanie. Zarówno przez swój program polityczny, jak i przez używany język (zrozumiały dla wszystkich Ukraińców, nawet zamieszkujących odległe od siebie tereny i mówiących na co dzień dziesiątkami dialektów i gwar ukraińskich) Szewczenko stał się jednym z kreatorów nowożytnego narodu ukraińskiego, jego kultury i jego tradycji.
Toteż co roku, w miesiącu marcu, w kolejne rocznice urodzin twórcy ”Kobziarza” naród ukraiński, czy to na ziemiach ojczystych czy też w diasporze, od Australii po Kanadę, organizuje akademie i koncerty poświęcone twórczości wielkiego Tarasa. Organizacją dzisiejszego koncertu, w tę tradycję wpisała się również ukraińska społeczność naszego miasta, która jak wynika z szacunków, liczy około 300 rodzin. RS Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 7894
