Argentyna lata 60-te, zbrodnia, korupcja, zagadka, zemsta, miłość. To najważniejsze słowa klucze, na których bazuje powieść psychologiczno– sensacyjna Eduardo Sacheri, autora książek przetłumaczonych na 20 języków. Klimat powieści łudząco podobny do filmów reżysera Pedra Almodovara. Szczera do bólu, nie pozbawiona soczystych wulgaryzmów, jak i nuty liryzmu z domieszką czarnego humoru posypana charakterystycznym hiszpańskim sarkazmem.
Po przejściu na emeryturę, Benjamin Chaparro, były podsekretarz z sądu śledczego pod wpływem nudy i marazmu postanawia wydać książkę, w której opisuje bulwersującą sprawę z przeszłości, brutalnej zbrodni na młodej kobiecie. Zabiera nas w otchłań argentyńskiego, zepsutego wymiaru sprawiedliwości w którym z niewiadomych przyczyn, morderca i gwałciciel na mocy amnestii opuszcza areszt nigdy nie będąc więźniem politycznym… Poddaje w wątpliwość do czego może być zdolny Ricardo Morales, mąż ofiary? Jak zachowa się w obliczu tragedii, gdy w jednej chwili stracił żonę, która była sensem i celem jego istnienia? Równocześnie otwiera przed nami furtkę do własnego życia prywatnego, w którym wieje nudą i słychać szlochy tęsknoty za niespełnioną, wieloletnią skrywaną miłością do Irene. Zawiłość kryminalnej zagadki powoduje, że do samego końca nie mamy świadomości, co „siedzi w głowach” opisywanych postaci, a już w szczególności w umyśle męża denatki, który wie, że sprawiedliwości nie stało się za dość.
Oceniając tę książkę, mam ambiwalentne odczucia. Z jednej strony jest to powieść wciągająca, ciekawie skonstruowana poprzez np. wybitnie długie, lecz według mnie oryginalnie napisane zdania. Z drugiej tak bardzo obnażająca mroczny świat wymiaru sprawiedliwości, polityki, służb śledczych, że może pogorszyć się nastrój, uświadamiając sobie jak mogą działać sądy, policja, jak łatwo można „ukręcić łeb sprawie”. Jak często korupcja, nepotyzm i inne trujące zjawiska były i prawdopodobnie nadal są obecne na świecie. To nie napawa optymizmem, jednak jest to kryminał, więc trzeba być gotowym na tego typu doznania. Nie mniej jednak warto po nią sięgnąć. Historia owego morderstwa jest naprawdę interesująca, okazała się na tyle dobra by ją zekranizować. Na osłodę choć minimalną, są tu przedstawione dwa wątki miłosne, choć niestety oba tragiczne. Generalnie jest to książka smutna, z równie smutnym i szokującym zakończeniem. Jestem przekonana, że lepiej zostanie oceniona przez mężczyzn niż kobiety. Za absolutny atut uważam projekt okładki, bardzo wymowny i przyciągający wzrok. Trzy gwiazdy kina, ich tajemnicze spojrzenia, w tym Nicole Kidman na czarnym tle z pewnością odzwierciedlają akcję, stanowiąc idealną przystawką do dania głównego, do fabuły pełnej krwi, absurdu ale i siły miłości.
„Sekret w ich oczach” będzie można obejrzeć w kinach od 1 stycznia 2016 r.
Aleksandra Kazuro, Świat Książki Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 13399
