Do podmiotów ekonomii społecznej od 2017 r. trafi niemal 159 mln zł. W ramach tych środków 154,5 mln zł zostanie przeznaczonych na pożyczki dla podmiotów ekonomii społecznej, które mają trudności w otrzymaniu finansowania komercyjnego (np. kredytu bankowego) z powodu braku wymaganych zabezpieczeń czy historii kredytowej. Pozostałe 4,4 mln zł zostanie przeznaczone na instrument reporęczeniowy.
Oferta pożyczkowa składać się będzie z dwóch podstawowych instrumentów:
1) Pożyczka na start – główne parametry wsparcia
– pożyczkobiorcy – podmioty ekonomii społecznej (PES), które działają nie dłużej niż 12 miesięcy,
– maksymalna jednostkowa wartość pożyczki – 100 tys. zł,
– okres spłaty pożyczki – maksymalnie 5 lat.
2) Pożyczka na rozwój –główne parametry wsparcia
– pożyczkobiorcy – PES, które działają powyżej 12 miesięcy,
– maksymalna jednostkowa wartość pożyczki – do 500 tys. zł,
– okres spłaty pożyczki – maksymalnie 7 lat.
Kwota 154,5 mln zł w ramach oferty pożyczkowej rozdysponowana zostanie na pięć poniższych makroregionów:
Makroregion I (kujawsko–pomorskie, łódzkie, mazowieckie)
Makroregion II (lubelskie, podkarpackie, podlaskie)
Makroregion III (dolnośląskie, lubuskie, wielkopolskie, opolskie)
Makroregion IV (zachodniopomorskie, pomorskie, warmińsko–mazurskie)
Makroregion V (śląskie, świętokrzyskie, małopolskie).
Środkami w ramach makroregionów dysponować będą pośrednicy finansowi,wybrani przez Bank Gospodarstwa Krajowego w drodze przetargu spośród podmiotów posiadających niezbędną wiedzę i doświadczenie w zakresie wsparcia podmiotów ekonomii społecznej, znajomość lokalnych potrzeb i uwarunkowań oraz proponujących właściwą metodologię oceny wniosków o pożyczkę składanych przez podmioty ekonomii społecznej lub dysponujących wiedzą i doświadczeniem niezbędnym do opracowania takiej metodologii.
Kto może ubiegać się o wsparcie finansowe?
O pożyczki mogą ubiegać się Podmioty Ekonomii Społecznej, do których należą:
– przedsiębiorstwa społeczne, w tym spółdzielnie socjalne,
– podmioty reintegracyjne, realizujące usługi reintegracji społecznej i zawodowej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, w tym Centra Integracji Społecznej (CIS) i Kluby Integracji Społecznej (KIS) oraz Zakłady Aktywności Zawodowej (ZAZ) i Warsztaty Terapii Zajęciowej (WTZ),
– organizacje pozarządowe lub podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie
– podmioty sfery gospodarczej utworzone w związku z realizacją celu społecznego, bądź dla których leżący we wspólnym interesie cel społeczny jest racją bytu działalności komercyjnej. Grupę tę można podzielić na następujące podgrupy:
a) organizacje pozarządowe (o których mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie) prowadzące działalność gospodarczą, z której zyski wspierają realizację celów statutowych,
b) spółdzielnie, których celem jest zatrudnienie tj. spółdzielnie pracy, inwalidów i niewidomych, działające w oparciu o ustawę z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze
c) spółki non–profit, (o których mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie), o ile udział sektora
– Spółdzielnie socjalne przy odpowiednim wsparciu mogą dynamicznie się rozwijać i zatrudniać więcej osób. Mysię że spółdzielczość socjalna może być bardzo ważnym pracodawcą dla osób wykluczonych społecznie – powiedział Marek Olszewski Prezes Spółdzielni Socjalnej „Samodzielność, Praca, Aktywność” z Ostrołęki.
www.mpips.gov.pl Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 14312
