W ciągu ostatnich 15 miesięcy pandemii COVID-19 ponad 120 tys. dzieci w Stanach Zjednoczonych straciło swojego głównego opiekuna, tj. rodzica lub dziadka – podała w czwartek agencja Associated Press.
22 tys. dzieci zostało dotkniętych śmiercią również „drugorzędnego opiekuna”, czyli na przykład dziadka, który zapewniał mieszkanie, ale nie zaspokajał podstawowych potrzeb małoletniego.
Wyniki badań, opublikowanych w czasopiśmie medycznym „Pediatrics”, wskazują, że liczba osieroconych nieletnich jest większa niż dotąd szacowano. Dane liczbowe pokazują, że ponad połowa dzieci, które straciły swojego podstawowego żywiciela i opiekuna, należy do grupy pochodzenia afroamerykańskiego (26 proc.) i latynoskiego (32 proc.). Statystyki przedstawiają się odmiennie w różnych stanach, np. w Kalifornii 67 proc. osieroconych dzieci to Latynosi.
Twórcy projektu badawczego posłużyli się terminem „sieroctwo” także w odniesieniu do najmłodszych, których krewni pozostają przy życiu. Chcieli podkreślić dalekosiężne skutki psychologiczne i materialne utraty najbliższej osoby sprawującej opiekę. Zaznaczyli też, że zgony prawnych opiekunów nieletnich nie były tylko bezpośrednim skutkiem zakażenia koronawiriusem, ale mogły wynikać z chorób współtowarzyszących, które COVID-19 ujawnił bądź zaostrzył.
– Do dzieci, które zostały najbardziej poszkodowane przez pandemię, należy skierować dodatkową pomoc – powiedziała jedna z autorek badań, dr Alexandra Blenkinsop z Imperial College London. (PAP)
