Wśrodę sejm uchwalił ustawę o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Teraz czeka ona już tylko na podpis Prezydenta. Komu i na jakich zasadach będzie przysługiwać świadczenie?
Jak zaznacza ustawodawca celem świadczenia uzupełniającego jest dodatkowe wsparcie dochodowe osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji.
Ustawa wskazuje, że świadczenie to przysługuje osobom zamieszkującym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącym obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej lub posiadającym prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącym obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej. O świadczenie mogą się też starać cudzoziemcy legalnie przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z Art. 2 w/w ustawy świadczenie uzupełniające przysługuje osobom, które ukończyły 18 lat i których niezdolność do samodzielnej egzystencji została stwierdzona:
- orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo;
- orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo;
- orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo;
- orzeczeniem o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Świadczenie uzupełniające przysługuje osobie uprawnionej w wysokości nie wyższej niż 500 zł miesięcznie, przy czym łączna kwota świadczenia uzupełniającego i świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych nie może przekroczyć 1600 zł miesięcznie. Jeśli więc np. suma świadczeń, które obecnie otrzymujemy wynosi 1200 zł, to nowe świadczenie będzie przysługiwało nam w wysokości 400 zł.
Ustawodawca przewiduje, że łączny roczny koszt świadczenia to 4,5 mld zł. Wniosek o świadczenie będzie mogło złożyć ok. 800 tys. osób.
Źródło: sejm.gov.pl