Nie opuszczaj mnie”, ten tytuł brzmi smutno, nostalgicznie i taka właśnie jest ta książka autorstwa brytyjskiego pisarza urodzonego w Nagasaki, Kazuo Ishiguro, smutna i nostalgiczna. Aby w pełni wczuć się w ten klimat powieści, warto jej posłuchać na audiobooku w znakomitej interpretacji Marii Peszek.
Wybór właśnie tej aktorki na lektora, to przysłowiowy strzał w dziesiątkę, albowiem jej dziewczęcy głos znakomicie się sprawdza w opowiadaniu o latach młodzieńczych spędzonych w szkole.
Główną bohaterkę i jednocześnie narratorkę poznajemy jako dorosłą kobietę. Kathy pracuje w charakterze opiekunki i jest dobra w tej profesji, to wszystko, czego dowiadujemy się o jej dorosłym życiu. Bohaterka od razu zabiera nas w podróż w przeszłość, do czasów, kiedy była kilku letnią dziewczynką, a potem nastolatką. Przenosimy się więc do angielskiej, elitarnej szkoły z internatem. We wspomnieniach Hailsham jawi się jako miejsce idylliczne, gdzie uczniowie pod okiem troskliwych wychowawców mogą zdobywać wiedzę, rozwijać swoje umiejętności artystyczne i spędzać czas na różnych przyjemnościach. Bohaterka opowiada o rzeczach zwyczajnych, o codziennym życiu w szkolnej rzeczywistości, ale w jej relacji każde wydarzenie staje się niezwykłe, bo przecież dla małego człowieka każdy drobiazg, jak choćby przychylne spojrzenie ulubionej nauczycielki staje się bardzo ważne, a już takie wydarzenie jak konkurs plastyczny nabiera niezwykle dużej rangi.
Kathy wspomina szczęśliwe i beztroskie lata szkolne, ale mimo to jej wspomnienia podszyte są smutkiem. Dlaczego? Bo teraz zna prawdę o Hailsham, w swojej opowieści odkrywa nam ją stopniowo. Jest to prawda przerażająca, zderzona z sielankowością szkolnego życia jawi się w całej swojej potworności. „Nie opuszczaj mnie” to powieść obyczajowo–psychologiczna, która przeradza się w mroczny thriller. Kazuo Ishiguro po mistrzowsku buduje nastrój grozy. Nie emanuje makabrycznymi opisami, lecz ogranicza się do subtelnych, niepokojących sugestii.
Niestety recenzent nie może zbyt dużo powiedzieć o książce, żeby nie odebrać czytelnikowi przyjemności poznawania fabuły, odsłaniania tajemnicy. Nie mogę więc ujawnić, na czym polega przerażająca prawda Hailsham, a szkoda, bo muszę też przemilczeć największy atut powieści, a mianowicie problematykę etyczną. Napiszę tylko, że Kazuo Ishiguro porusza kwestię moralności współczesnego światai robi to znakomicie. Niejeden czytelnik po zamknięciu książki zastanowi się zapewne nad istotą człowieczeństwa, a przede wszystkim nad tym czy byłby w stanie zaakceptować taką rzeczywistość, jaką stworzył brytyjski pisarz, bo nie ma żadnych wątpliwości, że taki świat już dziś mógłby się stać naszym udziałem, rozwój nauki na to pozwala.
Na słowa uznania zasługuje także warstwa psychologiczna powieści. Opisy uczuć, emocji, relacji międzyludzkich zajmują znaczną część książki. Kathy spędza czas z dwojgiem przyjaciół, z Tommym i Ruth. Całą trójkę poznajemy jako dzieci i towarzyszymy im w dorastaniu, obserwując całą amplitudę młodzieńczych uczuć, począwszy od lojalności i przywiązania po rywalizację i zazdrość. Obserwujemy też, jak ewoluują ich wzajemne relacje, jak przyjaźń przeradza się w miłość,Kazuo Ishiguro napisał książkę niezwykłą, rozpiętą pomiędzy zwyczajnością i niezwykłością, idyllicznością i potwornością. Napisał przede wszystkim powieść dobrą, która wciąga swoją fabułą, wzrusza losami bohaterów i skłania do przemyśleń problematyką etyczną. Szczerze polecam tę lekturę.
Audiobook: Kazuo Ishiguro, „Nie opuszczaj mnie”, tłumaczenie Andrzej Szulc, Wydawnictwo Albatros/Olesiejuk, 2008, czyta Maria Peszek, czas nagrania 9 godzin 31 minut
Warto posłuchać:
Katarzyna Berenika Miszczuk, „Ja, diablica”
„Ja, diablica” to barwna opowieść o młodej dziewczynie, która po śmierci trafia do piekła i staje się diablicą. Piekło jest miejscem niezwykle atrakcyjnym, a moc diabelska otwiera przed bohaterką wielkie możliwości. Może ona swobodnie przemieszczać się między przestrzenią infernalną a światem żywych. W piekle uwodzona jest przez czarującego diabła, a na ziemi ona sama uwodzi swojego kolegę ze studiów. Przy tej lekturze czytelnik nie powinien doświadczać przysłowiowych mąk piekielnych, bo książka jest lekka i zabawna. Polecam.
Audiobook: Katarzyna Berenika Miszczuk, „Ja, diablica”, Biblioteka Akustyczna, 2010, czyta Magdalena Wójcik, Czas nagrania: 15 godzin 3 minut.
Dorota Masłowska, „Kochanie, zabiłam nasze koty”
„Kochanie, zabiłam nasze koty” to opowieść o młodych ludziach poszukujących nie tyle sensu życia, co raczej jakiegoś sensownego zajęcia, o ludziach, którzy żyjąc wśród mnóstwa przedmiotów, gadżetów, najbardziej pragną towarzystwa drugiego człowieka, po prostu przyjaźni, zrozumienia i miłości.
Audiobook: Dorota Masłowska, „Kochanie, zabiłam nasze koty”, Noir sur Blanc, 2012, czyta Katarzyna Dąbrowska, Czas nagrania: 4 godziny 24 minuty
Agnieszka Pietrzyk Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 9856
