PAMIĘCI JANA PAWŁA II. W dziesiątą rocznicę pielgrzymki do Elbląga

PAMIĘCI JANA PAWŁA II. W dziesiątą rocznicę pielgrzymki do Elbląga
Fot. Adminstrator

Dziś, 6 czerwca mija dziesięć lat od dnia, w którym  odwiedził Elbląg Ojciec Święty, Jan Paweł II. Spotkaliśmy się wówczas z Nim na płycie elbląskiego lotniska, gdzie wysłuchaliśmy homilii. Tego dnia było święto Najświętszego Serca Jezusowego, dlatego ołtarz przy którym odprawiane było nabożeństwo wpisany został w formę serca. Z tej okazji dziś w Kościele Katedralnym o godz. 20.30 zostanie odprawione nabożeństwo, z przemarszem pod papieski Krzyż. Natomiast w niedzielę 7 czerwca o godz. 10.00  uroczystą mszę świętą w intencji papieża Polaka będzie celebrował Biskup Elbląski dr Jan Styrna. Po Mszy św. nastąpi złożenie kwiatów przy pomniku Jana Pawła II.
10 lat temu w wygłoszonej homilii przypomniał nam Ojciec Święty o powinnościach chrześcijańskich, o wypełnianiu Bożych przykazań. Żegnaliśmy Wielkiego Polaka z wielkim wzruszeniem i nadzieją na kolejne nawiedzenie. Niestety polski papież więcej nas nie odwiedził. Zmarł 02.04 2005 roku. Dzisiaj w dziesięciolecie pobytu w Elbląskiej Diecezji możemy poszczycić się pięknym pomnikiem Ojca Świętego, który ustawiony został w dwa lata po wizycie, przy kościele katedralnym. Imieniem Jana Pawła II nazwany został szpital przy ul Żeromskiego i III Liceum Ogólnokształcące, natomiast Karol Wojtyła patronuje  Elbląskiej Bibliotece Pedagogicznej.

W swojej posłudze apostolskiej Jan Paweł II nie zapominał o chorych i cierpiących. 13 maja 1992 roku, w rocznicę Objawień Fatimskich  ustanowił Światowy Dzień Chorego. Dzień ten obchodzimy dorocznie 11 lutego. Każdorazowo w czasie pielgrzymek do Polski papież spotykał się z chorymi, odwiedzał szpitale, hospicja.  Sam był człowiekiem którego mocno doświadczyło cierpienie bólu po stracie osób bliskich, matki gdy miał 9 lat, brata gdy ukończył 12 lat,  następnie w czasie II wojny światowej ojca. Natomiast gdy skończył 61 lat źli ludzie spowodowali  na Placu św. Piotra w Rzymie zamach. Ranny w brzuch i rękę Ojciec Święty o mało nie stracił życia. Dzień ten był jednocześnie zwiastunem  dużych cierpień fizycznych, których doświadczał odtąd aż do śmierci. W 1981 roku musiał przejść dwie trudne operacje, ratujące życie, za dziesięć lat kolejne operacje, którymi było usunięcie guza z jelita i wycięcie woreczka żółciowego. Kiedy rozpoczęła się natomiast choroba Parkinsona zdarzyło się, że Ojciec Święty upadał boleśnie, raz przy upadku wywichnął sobie bark, z kolei na pielgrzymce w Krakowie uderzył się mocno w skroń. Inny upadek spowodował wszczepienie endoprotezy do stawu biodrowego, co spowodowało, że musiał Jan Paweł II zrezygnować z ulubionych wędrówek po górach a pod koniec życia musiał korzystać z chodzika i ze środka transportującego.

Jako człowiek sam doświadczony cierpieniem w wielu pismach i listach apostolskich kierował do chorych pełne troski,  a jednocześnie podnoszące  na duchu słowa. Powiedział między innymi „Cierpienie człowieka, cierpienie ludzi którego nie da się uniknąć, przyjęte w duchu wiary, jest źródłem mocy dla cierpiącego i dla innych i jest źródłem mocy dla kościoła, dla jego zbawczego posłannictwa, dlatego bardzo sobie cenię każde spotkanie z ludźmi chorymi i cierpiącymi”. „Orędzie do chorych” napisane w 1993 roku rozpoczął od słów „Miłość do cierpiących jest znakiem i miarą poziomu cywilizacji i rozwoju narodu”.

W „Orędziu do chorych” z 1995 roku napisał „Drodzy bracia i siostry, którzy cierpicie na ciele i duszy, życzę wam wszystkim, byście umieli rozpoznać i przyjąć wezwanie Boga, który każe wam być twórcami pokoju poprzez ofiarę waszego cierpienia. Niełatwo jest odpowiedzieć na tak trudne wezwanie. Wpatrujcie się zawsze z ufnością w Jezusa, ”cierpiącego Sługę”, prosząc Go o siłę, która pozwoli wam przekształcić w dar,  nękające was cierpienia. Z wiarą słuchajcie Jego głosu, skierowanego do każdego człowieka: ”Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (wypis z Ewangelii św. Mateusza, rozdział  11 wiersz 28.

Natomiast w Orędziu napisanym do chorych z okazji Światowego Dnia Chorego w 1998 roku zwrócił się do najbliższych i wszystkich którzy mają kontakt z osobami chorymi „Wzywam społeczność kościelną i cywilną, by niosły pomoc w trudnych sytuacjach, w jakich znajduje się wiele rodzin, dźwigających ciężar kogoś bliskiego; zarazem jednak przypominam, że Chrystusowy nakaz nawiedzania chorych skierowany jest przede wszystkim do krewnych osoby dotkniętej cierpieniem. Opieka nad chorym członkiem rodziny sprawowana z miłością i poświęceniem oraz wspomagana wiarą, modlitwą i sakramentami może stać się niezastąpioną formą terapii dla samego chorego, dla wszystkich zaś okazją do odkrycia cennych wartości humanistycznych i duchowych”.

Bezpośredni nakaz opieki nad chorym odnosi Ojciec Święty do rodziny,  ale również przyjaciele chorego powinni w miarę możliwości starać się ulżyć w cierpieniu i wspierać duchowo osobę chorą a czasem również rodzinę chorego. Dziesiąta rocznica siódmej  pielgrzymki w której  Ojca Święty nawiedził Elbląg i równocześnie 30. rocznica  pierwszej  pielgrzymki do Polski jest czasem kiedy w sposób szczególny łączymy się z nim we wspomnieniach.

W Elblągu w tym dniu w wielu parafiach organizowane są okolicznościowe wystawki, poświęcone postaci Wielkiego Polaka, także odbywają się wieczornice, gdzie recytowane są wiersze Jana Pawła II i odbywają się przedstawienia teatralne sztuk napisanych przez Niego. Jednocześnie Kościół w sposób szczególnie żarliwy łączy się w modlitwie o kanonizację Wielkiego Papieża Jana Pawła II.
  

Fot: źródło: www.umelblag.pl

  Oprac. H. L. Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 3787

Print Friendly, PDF & Email