(…) kiedy zdarza mu się niespodziewanie upaść, szybko podnosi się, aby nikt tego nie zauważył i przypadkiem nie zaproponował mu pomocy…
Od narodzin mojego syna moje życie stało się otwartą księgą głębokich doświadczeń, a zapisywane zdarzenia zapełniały jej karty z kroplą łez i chwilą radości. Niepełnosprawność dotknęła mnie w życiu w najmniej oczekiwanym momencie.
Kiedy urodził się mój syn nic nie wskazywało na to, ponieważ 10 punktowa skala Apgara dawała pełny sukces. Jednak w drugiej dobie jego życie zatrzymało się. Stanęło serce wraz z całym układem krążenia, umierał. Szybka reanimacja dała mu szanse odzyskania oddechu
nowego życia, ale ta krótka chwila zmieniła go. Stał się innym dzieckiem, od drugiego dnia życia jest niepełnosprawnym dzieckiem. Każde przeżycia i doświadczenia z tych chwil ujmuje moja książka ”Nadążyć za sobą”, która zostanie wydana na początku 2011 roku w Polsce.
Opowiadanie jest oparte na faktach z naszego życia, a w szczególności mojego niepełnosprawnego syna – Łukasza. Książka opowiada o jego dążeniu do spełnienia swoich marzeń o chodzeniu. Ta książka wyraża ból i walkę, radość, jak i uśmiech dziecka. Staje się przesłaniem i wołaniem, aby nigdy się nie poddawać. Życie jest tak piękną chwilą, że każdy moment jego zasługuje na wdzięczność za to,
że żyjemy.
Codzienne osiągnięcia i chwile radości dziecka przekładają się na fizyczne sukcesy, jeśli tak to mogę powiedzieć – pływanie i nurkowanie, w opinii specjalistów jest obecnie na znacznie wyższym poziomie niż chodzenie. Za pływanie stylem ”żabka” na dystansie 200 m., w wieku 10 lat, Łukasz osiągnął certyfikat.
Jednak on swoją energię kieruje bardziej w stronę nauki, gdzie ukazały się jego umiejętności zdobywania wiedzy i logicznego myślenia, które ma swoje zastosowanie w matematyce. Przedmiot ten stał się dla niego pasją.
Tu chciałabym zaznaczyć, że od początku podjęcia edukacji, Łukasz uczęszcza do regularnej szkoły z pełnosprawnymi dziećmi. I jest jednym z najlepszych uczniów na swoim roku.
Ostatnim z większych sukcesów było zdobycie przez niego Mistrzostwa Szkoły w Szachach w szkole podstawowej. Podczas turnieju, w którym brało udział ponad 30 uczniów, to właśnie mój syn wygrał złoty medal. Potrafił opanować emocje a skoncentrowanie pozwoliło mu na strategiczne myślenie.
Jednak największym zaskoczeniem dla wszystkich był fakt, że Łukasz nauczył się sam grać w szachy, nie uczęszczając do klubu szachowego. Poznając zasady gry, sam opracowywał
strategię, uważnie obserwując ruchy przeciwnika. Jego opanowana psychika, nad którą pracuje od najmłodszych lat, zaoowocowała i dała mu swobodę w odpowiednim nastawieniu do gry. Jego zdolności matematyczne, o których wcześniej wspomniałam, to tylko część jego talentu.
Łukasz pisze wiersze, o różnej tematyce, krótkie, rymowane, z żartem i dłuższe, ujmujące bardzo głębokie uczucia, emocjonalne. Jednym z takich wierszy poruszył do łez swoją nauczycielkę. Wiersz zamieściłam w jednej z moich książek.
Ponadto nauka języków obcych nie sprawia mu żadnego problemu. Posługuje się dwoma językami, angielskim i polskim, a dodatkowo uczy się francuskiego i hiszpańskiego w szkole średniej (do której obecnie uczęszcza), jako przedmiotów obowiązkowych.
Do jego największych osiągnięć zalicza się przede wszystkim chodzenie, które rozpoczął w wieku 5 lat, po długiej i ciężkiej rehabilitacji opartej na całodziennym programie ćwiczeń fizycznych, połączonych z edukacją i rozwojem psychologicznym.
Rehabilitację rozpoczęliśmy podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych; oczywiście jest kontynuowana w Anglii, gdzie obecnie mieszkamy, i dostosowana do obecnych potrzeb i wieku Łukasza.
Jego determinacja polega na tym, iż pomimo problemów z utrzymaniem równowagi, chodzi przeciwstawiając się trudnościom. Nawet kiedy zdarza mu się niespodziewanie upaść, szybko podnosi się tak, aby nikt tego nie zauważył i przypadkiem nie zaproponował mu pomocy,
gdyż on chce być samodzielny.
Gorąco zachęcam do przeczytania mojej książki ”Nadążyć za sobą”, która ma swoje przesłanie a zawiera przede wszystkim obraz życia opartego na wiedzy i doświadczeniach,
którymi chcę się dzielić, aby i dla kogoś te słowa stały się pomocą w życiu.
Na zdjęciu Łukasz na swoim pojeździe.
Ella Porawska Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 6124
