Jak prawidłowo przechodzić przez jezdnię? Czy z autobusu najpierw się wysiada czy do niego wsiada? Jak zachować się przy psie asystencie osoby z niepełnosprawnością?
Między innymi o tym rozmawiali podczas warsztatów uczniowie Szkoły Podstawowej nr 18 im. Kornela Makuszyńskiego. 28 stycznia dzieci odwiedzili Marta Czachor z Wydziału Dostępności Urzędu Miasta Gdyni i Radosław Surała ze szkoły nauki jazdy Elka School.
Jak się zachować, kiedy spotkamy psa asystenta osoby z niepełnosprawnością? Okazuje się, że odpowiedź wcale nie jest oczywista. Na pomoc w tej kwestii przychodzi Marta Czachor z Wydziału Dostępności UMG. Ze swoją czworonożną towarzyszką Delicją odwiedzają gdyńskie szkoły i przedszkola, żeby opowiedzieć dzieciom m.in. o tym, jak prawidłowo reagować na widok psiego asystenta.
– Przygotowaliśmy te wyjątkowe warsztaty, aby opowiedzieć dzieciom o psie asystującym, ale także o bezpieczeństwie na drodze. I żeby trochę przełamać stereotypy o osobie z niepełnosprawnością i opowiedzieć, że także osoba poruszająca się na wózku, może być kierowcą samochodu – informuje Marta Czachor z Wydziału Dostępności UMG.
Podczas warsztatów Marcie Czachor i Delicji towarzyszył Radosław Surała, instruktor jazdy i właściciel gdyńskiej szkoły nauki jazdy Elka School (prowadzi ją razem z żoną Mają). Firmy, która od początku istnienia – a w tym roku obchodzą swoje 20-lecie – angażuje się w propagowanie wśród dzieci wiedzy o bezpieczeństwie w ruchu drogowym oraz pokazuje, że osoby z niepełnosprawnościami są znakomitymi kierowcami.
– Wspólnie z małżonką założyliśmy sobie, że chcemy jak największej liczby odbiorców pokazywać, że jazda samochodem nie ma barier. Ale na spotkaniach również uczymy dzieci prawidłowego zachowania się w środkach komunikacji miejskiej, np. jak wsiadać i wysiadać z autobusu. Kładziemy też bardzo duży nacisk na elementy odblaskowe, które po każdym spotkaniu rozdajemy dzieciakom i mówimy, jakie to jest ważne, żeby je stosować – opowiada Radosław Surała.
Pies asystujący – jak reagować?
Jak się zachować, kiedy spotkamy psa asystującego? Pamiętajmy, że jest on w pracy, dlatego najlepsze, co możemy zrobić, to go ignorować – nie mówić do niego, nie zaczepiać i nie głaskać. Pamiętajmy, że taki pies musi być w 100% skoncentrowany na potrzebach swojego opiekuna.
Psa asystującego poznamy po uprzęży, na której widnieje napis „pies asystujący” lub „pies przewodnik”. Ale nie spełnia ona tylko roli informacyjnej, a jest bardzo istotnym atrybutem psa pracującego z osobą z niepełnosprawnością i posiada kilka funkcji:
- sygnalizuje osobom postronnym, że osoba, której towarzyszy pies, posiada niepełnosprawność, czyli jej potrzeby mogą różnić się od potrzeb innych osób, korzystających z przestrzeni publicznej,
- wskazuje na charakter pracy psa, który stanowi ważne wsparcie dla osoby z niepełnosprawnością,
- jest sygnałem dla psa, który doskonale wie, że gdy ma ją na sobie wypełnia ważną misję.
Pamiętajmy, że pies w uprzęży jest w pracy i nie wolno mu przeszkadzać.
Na zdjęciu: Warsztaty w Szkole Podstawowej nr 18 im. K. Makuszyńskiego. Na zdj. Marta Czachor z Wydziału Dostępności UMG i uczeń SP nr 18 (fot. Magda Śliżewska).
