Wszystkich Świętych i Zaduszki w Kościele Katolickim

Wszystkich Świętych i Zaduszki w Kościele Katolickim
Fot. Adminstrator

Jak co roku 1 i 2 listopada, polskie cmentarze i miejsca pochówku zapłonęły milionami lampek i zniczy, będących wyrazem naszej pamięci dla naszych zmarłych i tych, o których pamiętać trzeba. Przez cały dzień rozbrzmiewają gwarem, rozmowami i modlitwą, jednak wraz z nadejściem zmroku pustoszeją, a nekropolie wypełnia jedynie cisza i piękno lasu światełek.

Wszystkich Świętych jest dniem wolnym od pracy. W Kościele Katolickim to święto, w którym wspominamy wszystkich ludzi, którzy osiągnęli zbawienie i znajdują się w niebie.
Uroczystość bierze swój początek od III wieku, kiedy rozpoczęła się tradycja  przenoszenia relikwii świętych w całości lub części, w miejsca bardziej godne, albo w miejsca gdzie zakładano nową świątynię. Tutaj jako przykład może służyć Panteon, pogańska świątynia, która  została przez papieża Bonifacego IV w roku 610 poświęcona jako kościół  pw. Matki Bożej Męczenników i umieszczono w niej liczne relikwie świętych.

Święto Zmarłych Męczenników do roku 731 obchodzono 1 maja.  Papież Grzegorz III przeniósł uroczystość  na dzień 1 listopada, a papież Grzegorz IV ustanowił dzień 1 listopada Świętem Wszystkich Świętych Kościoła Katolickiego. Nazwa Wszystkich Świętych obejmuje rzesze zbawionych, gdzie wszystkich imion nie znamy, nie znamy również szczegółów ich życia. Wszyscy chrześcijanie, jako powołani do życia w świętości, dzień ten otaczają szczególnym nabożeństwem. Oni przecież również pragną osiągnąć Zbawienie.

Tego dnia Kościół wychodzi na cmentarze w uroczystej procesji. Odbywa się tam uroczysta Msza Święta, której towarzyszą modlitwy za zmarłych, tzw. wypominki. Msze święte z wypominkami odbywały się będą do końca listopada, po to, żeby można było wymienić bliskich zmarłych imiennie. W uroczystość Wszystkich Świętych włączają się również media, telewizja przez transmisje Mszy Świętej i liczne reportaże z największych i najbardziej znanych cmentarzy, jako miejsc pamięci narodowej.  

Drugiego dnia natomiast obchodzimy dzień modlitw za dusze zmarłych wierzących, za rodzinę, przyjaciół, za dusze w czyśćcu cierpiące, którym modlitwy i odprawiane w ich intencji msze święte mają pomóc osiągnąć Zbawienie. W drugim dniu licznie nawiedzamy cmentarze, gdzie zapalone znicze i ustrojone nagrobki świadczą o naszej pamięci i łączności ze zmarłymi przez wspomnienie i modlitwę. Osoby wierzące natomiast znajdujące się w stanie łaski uświęcającej mogą począwszy od 1 listopada przez cały miesiąc  wymodlić duszom zmarłych, które znajdują się w czyśćcu, darowanie części a nawet całej pokuty czyśćcowej.

W Elblągu znajdują się trzy czynne cmentarze, na których dokonuje się pochówków zmarłych. Cmentarz Dębica, został założony w 1974 roku i leży na nim dzisiaj około 30.000 zmarłych. W najstarszej części  cmentarz posiada aleję zasłużonych, można tam znaleźć twórców elbląskiej kultury i sztuki, na przykład leżą tam:  znany malarz Andrzej Szatkowski, zasłużeni pedagodzy, pionierzy a wśród nich wielu ludzi, którzy przyczynili się do rozwoju miasta. Nad cmentarzem króluje rzeźba Chrystusa Wychodzącego z Grobu. Na cmentarzu tym są też pochowani Stefan Tuszer – wieloletni, zasłużony działacz Polskiego Związku Niewidomych i Ewa Sprawka –  działaczka społeczna z Elbląskiej Rady Konsultacyjnej Osób Niepełnosprawnych, założycielka Uniwersytetu III Wieku i Osób Niepełnosprawnych – oboje szeroko znani w środowisku organizacji pozarządowych, a także Barbara Grzembowska, przez wiele lat aktywnie działająca w Ruchu „Wiara i Światło”. W pobliżu pomnika Chrystusa Zmartwychwstałego znajdują się groby znanego działacza katolickiego i radnego pierwszych kadencji Rady Miasta w Elblągu – Stanisława Grabianki oraz żegnanej przez  tysiące elblążan Doktor Oli – Aleksandry Gabrysiak, inicjatorki założenia Hospicjum i Domu Samotnej Matki w Elblągu, zamordowanej wraz z córką Marią przez człowieka, którym się opiekowała.

Od  roku 2006 obok zwyczajowych pochówków w ziemi, jest miejsce zwane kolumbarium do przechowywania urn z prochami osób skremowanych. Znajduje się ono w pobliżu drugiego domu pogrzebowego, w nowszej części cmentarza.

Drugim elbląskim cmentarzem jest nekropolia Agrykola, cmentarz powstały w 1946 roku, który niegdyś składał się z czterech cmentarzy:  św. Mikołaja i Najświętszej Marii Panny oraz cmentarzy ewangelickiego i menonitów. Na cmentarzu tym od roku 1946 pochowano około 25 tysięcy zmarłych. Cmentarz ten posiada symbole narodowe, brzozowy krzyż katyński, który opatrzony jest tabliczką „Jeżeli zapomnę o nich, ty Boże na niebie zapomnij o mnie”. W najstarszej części cmentarza znajduje się kwatera wojskowa jeńców wojennych różnej narodowości. Są tam pochowani żołnierze polscy, włoscy, francuscy, ofiary II Wojny Światowej Jest też grób Włodzimierza Skolimowskiego, piętnastoletniego powstańca warszawskiego. Są tam też pochowani Waldemar Rebinin, Zbyszek Godlewski i Marian Sawicz- ofiary wydarzeń grudniowych z 1970 roku oraz żołnierz poległy współcześnie w Iraku.
Do niedawno grzebano zmarłych również  na cmentarzu przy kościele św. Wojciecha. Grób znanego elblążanina –  franciszkanina,  jasnowidza i uzdrowiciela, ojca Czesława Klinuszki, znajduje się natomiast przy kościele św. Pawła.

Po śmierci pierwszego biskupa elbląskiego – Ks. Biskupa Andrzeja Śliwińskiego, powstało w Elblągu jeszcze jedno miejsce pochówku – krypta pod katedrą, gdzie zostały przygotowane miejsca dla kolejnych dostojników kościelnych.

Z innych znanych cmentarzy można wymienić znajdujący się przy Agrykoli cmentarz poległych w czasie II Wojny Światowej żołnierzy radzieckich, który obecnie zdobi krzyż prawosławny. Oprócz cmentarzy katolickich znajdują się w Elblągu cmentarze innych wyznań, np. ewangelicki cmentarz przy ul. Sadowej, gdzie leżą między innymi przodkowie obecnej niemieckiej kanclerz, Angeli Merkel; także ewangelicki cmentarz przy ul. J. Bema, gdzie zachowały się groby. W miejscach starych cmentarzy znajdujemy często tylko tabliczki upamiętniające nekropolie – takie tabliczki znajdują się między innymi przy kościele Bożego Ciała a także  niedaleko targowiska miejskiego, na skwerze między ulicami J. Piłsudskiego i S. Dąbka, również  w Parku im. R. Traugutta i na rogu ulic Browarnej i Brzeskiej, gdzie był cmentarz żydowski.

„Zrealizowano przy pomocy finansowej Urzędu Miejskiego/Prezydenta Miasta”.

  Oprac. HL Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 4472

Print Friendly, PDF & Email