Ogólnopolski Konwent Organizacji Pozarządowych „Sprawnie dla Niesprawnych” na rzecz zmian systemowych
Czy osoby niepełnosprawne wymagające specjalnego obuwia, rzeczywiście muszą wybierać między kozaczkami, a sandałami, bo dwie pary butów na rok, to za dużo? Czy osobom niedosłyszącym, po 26 roku życia poprawia się słuch i nie potrzebują już pomocy sprzętowej? Na te i wiele innych pytań chcą uzyskać odpowiedź organizatorzy II Krajowej Konferencji Konwentu „Sprawnie dla Niesprawnych”, która obędzie się w dniach 25 – 26 października, podczas Targów Rehabilitacja 2006 w Łodzi.
Głównym punktem spotkania będzie debata z udziałem przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, Narodowego Funduszu Zdrowia, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i organizacji pozarządowych oraz prezentacja stanowisk w sprawie koniecznych zmian w systemie zaopatrzenia ortopedycznego.
Rzecz w tym, że system zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze, zasadniczo nie zmienił się od 7 lat, mimo, iż znacznie zmieniły się warunki rynkowe i społeczne, w jakich on funkcjonuje. Niedostatki w zaopatrzeniu w znaczący sposób rzutują na możliwość aktywnego życia osób niepełnosprawnych, ich pracę zawodową, naukę, a nawet życie osobiste. Ponad 30 ogólnopolskich i regionalnych organizacji działających na rzecz osób niepełnosprawnych i pacjentów, zawiązało porozumienie, którego celem poprawa jest systemu.
W obradach Konwentu, zorganizowanych pod auspicjami Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem, które w dniach 20 i 21 kwietnia 2006 r. odbyły się w Warszawie, aktywnie uczestniczył Sławomir Piechota – poseł poruszający się na wózku. Uczestnicy wysunęli cztery główne postulaty:
Należy uzupełnić katalog przedmiotów finansowywanych przez NFZ o obecnie niedotowane przedmioty niezbędne osobom niepełnosprawnym do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i zawodowym.
W określaniu wysokości limitów dofinansowania, należy odnosić się do realiów rynku. Limity na zakup znacznej części zaopatrzenia ortopedycznego i pomocniczego dofinansowanego przez NFZ, są zbyt niskie w stosunku do cen rynkowych, a okres, na jaki oznaczono ich zużycie (okres ponownego dofinansowania), jest na ogół zbyt długi.
Konieczne jest zwiększenie udziału wydatków na zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze w budżecie NFZ z obecnego poziomu 1,3 proc. do ok. 2,0 proc. tegoż budżetu.
Należy skrócić czas oczekiwania na niezbędny sprzęt oraz uprościć system zaopatrzenia, a tym samym zmniejszyć utrudnienia dla niepełnosprawnych, jak i zbędne wydatki administracyjne.
Przedstawiciele Konwentu nie ograniczyli się do żądań – w każdym przypadku przedstawili szczegółowe braki i potrzeby oraz propozycje poprawy sytuacji.
W podsumowaniu uczestnicy Konwentu wyrazili oczekiwanie wyrównania od 2007 r. limitów dofinansowań NFZ do cen rynkowych oraz uzupełnienia katalogu zaopatrzenia ortopedycznego, zaś od 2008 r. zasadniczych strukturalnych zmian w tym systemie.
Dla przeprowadzenia koniecznych zmian w systemie zaopatrzenia ukonstytuowała się Komisja Konwentu, która jako pierwsze zadania wyznaczyła sobie: wystosowanie wniosku do ministra zdrowia o wyznaczenie ekspertów upoważnionych do negocjacji z reprezentacją społeczną, w celu ustalenie szczegółowego zakresu zmian oraz warunków prawnych i ekonomicznych dla ich wprowadzenia, a także podjęcie współpracy z parlamentarzystami w zakresie przygotowania i wprowadzenia pod obrady Sejmu i Senatu inicjatywy legislacyjnej skutecznie usprawniającej ten system.
Do realizacji tych działań powołano Komisję Konwentu „Sprawnie dla Niesprawnych” w skład której weszli: Adam Kondzior z Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Osób Niesprawnych Ruchowo (przewodniczący Komisji), Józef Patkiewicz z Oddziału Wojewódzkiego Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem we Wrocławiu, Marek Plura, przewodniczący Delegatury Polskiej „A Hauter D’Homme”– Parlament bez Granic, prezes Śląskiego Stowarzyszenia Edukacji i Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych AKCENT, Ryszard Rzebko, redaktor naczelny miesięcznika „Nasze Sprawy” , Hanna Pasterny – Polski Związek Niewidomych i Jarosław Put – prezes Stowarzyszenia „Niepełnosprawni Razem”.
ESzC Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 1254
