11 września Najwyższa Izba Kontroli opublikowała raport dotyczący utrzymania przez gminy czystości i porządku w miejscach publicznych.
Raport wykazuje, że na skutek nierzetelnego realizowania przez część gmin zadania dotyczącego zapewnienia budowy, utrzymania i eksploatacji szaletów publicznych, we wszystkich objętych kontrolą gminach, przypadało średnio 11,9 tys. wszystkich mieszkańców. O potrzebach niepełnosprawnych w niektórych gminach w ogóle zapomniano.
W miejscowościach, stanowiących regionalne centra administracyjne lub ośrodki turystyczne, zamieszkałych przez ponad 2,1 mln mieszkańców, na jeden wykazywany w 2011 r. szalet publiczny przypadało niemal 12 tys. osób. Przy czym aż w 23 gminach (co stanowi 65,7 proc.) stwierdzono niedostosowanie wszystkich lub części z funkcjonujących szaletów i toalet do potrzeb osób niepełnosprawnych. Jaki z tego wniosek? Po pierwsze o potrzebach fizjologicznych, w tym zakresie urzędnicy albo nie myślą albo nie pamiętają. Po drugie osoby niepełnosprawne muszą się liczyć, że „wychodząc na miasto” lub planując wyjazd turystyczny nie będą mieli gdzie i jak zaspokoić tych jakże podstawowych potrzeb z zakresu higieny osobistej.
Jak to wygląda w różnych częściach kraju?
Kontrola NIK wykazała, że aż w 25 gminach (co stanowi 71,4 proc. wszystkich kontrolowanych) brak w miejscach publicznych, a także w gminnych informatorach i stronach internetowych, informacji o lokalizacji szaletów. Niedostosowanie szaletów do potrzeb osób niepełnosprawnych tłumaczono głównie brakiem środków finansowych na modernizację wybudowanych w latach wcześniejszych obiektów lub ich lokalizację w częściach piwnicznych budynków. W pojedynczych przypadkach stwierdzono jednak, że gminy podejmując modernizację lub kapitalne remonty szaletów, nie dostosowywały ich do potrzeb tych osób. Dlaczego? Nie wiadomo.
Gdzie szaletów brak…
Brak dostosowania do potrzeb osób niepełnosprawnych wszystkich istniejących szaletów stwierdzono w 11 gminach: Chorzów, Gniezno, Łazy, Ogrodzieniec, Piła, Szczyrk, Szklarska Poręba, Ślesin, Ustroń, Wąchock, Wodzisław Śląski. Natomiast brak dostosowania do potrzeb osób niepełnosprawnych części szaletów w 12 gminach: Bodzentyn, Dziwnów, Duszniki-Zdrój, Gdynia, Elbląg, Jelenia Góra, Kamień Pomorski, Kartuzy, Kudowa Zdrój, Mielno, Poznań i Świnoujście. Ponadto w Ustroniu kontrolerzy stwierdzili brak dostosowania obydwu istniejących szaletów do potrzeb osób niepełnosprawnych. Fakt ten tłumaczono brakiem środków na ich kapitalny remont z uwagi na realizację innych priorytetowych zadań. Z kolei w Kartuzach spośród 6 użytkowanych w 2011 r. szaletów (w tym 5 przenośnych) do potrzeb osób niepełnosprawnych przystosowany był jedynie szalet stały, który w soboty był czynny do godz. 14, a w niedzielę był nieczynny. Co kuriozalne na konieczność zmian w tymn zakresie wskazywali nawet turyści w badaniach
ankietowych przeprowadzonych w 2011 roku. Jak zwracają uwagę kontrolerzy NIK także w Szklarskiej Porębie, w toku przeprowadzonego w latach 2010-2011 kosztem 22,3 tys. zł. remontu modernizacyjnego jedynego stałego szaletu, nie dostosowano go do potrzeb osób niepełnosprawnych. Z kolei w Ślesinie wybudowany w 2008 r. kosztem 109,3 tys. zł szalet publiczny w Licheniu Starym, wskutek nieprzestrzegania przy jego budowie przepisów § 87 ust. 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, nie został dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Udając się do tych miejscowości pamiętajmy więc o możliwości napotkania trudności związanych z zaspokojeniem potrzeb fizjologicznych. Albowiem nie wiadomo kiedy władze tych gmin pomyślą o tym, że brak toalet przystosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych wpływa zarówno na wizerunek ich miejscowości, jak i na chęć ich odwiedzenia w celach turystycznych.
Źródło:NIK
Oprac. MK Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 8437
