Osoba prowadząca działalność gospodarczą z orzeczoną niepełnosprawnością ma szansę ograniczyć do minimum koszty opłacanych składek – czytamy w Rzeczpospolitej.
Pierwsza z ulg przysługuje na powszechnie obowiązujących zasadach. Nie wymaga więc niepełnosprawności. Każdy początkujący przedsiębiorca może przez pierwsze 24 miesiące prowadzenia działalności opłacać składki społeczne na preferencyjnych warunkach – licząc je od podstawy nie niższej niż 30 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli:
• nie prowadzi i nie prowadził w ciągu 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem startu tego biznesu żadnej pozarolniczej działalności,
• nie wykonuje tej działalności na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem jej rozpoczęcia wykonywał – w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym – czynności wchodzące w zakres tej działalności w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.
Od 1 stycznia 2016 r. te niższe składki wynoszą 465,28 zł miesięcznie. Z tego 288,95 zł to składka zdrowotna, której część (7,75 proc. podstawy, tj. do 248,82 zł) można odliczyć od podatku. Druga pomoc, z której może skorzystać osoba prowadząca działalność, związana jest już z niepełnosprawnością i wynika z art. 253 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. PFRON refunduje składki na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe – i to zarówno wtedy, gdy przedsiębiorca płaci je na preferencyjnych, jak i ogólnych zasadach (od podstawy równej 60 proc. przeciętnej płacy).
Wysokość refundacji z PFRON zależy od posiadanego stopnia niepełnosprawności. Taka refundacja przysługuje, jeśli przedsiębiorca:
• prowadzi działalność gospodarczą,
• posiada orzeczenie o niepełnosprawności albo stopniu niepełnosprawności lub orzeczenie traktowane na równi z tym orzeczeniem bez względu na posiadany stopień niepełnosprawności,
• opłaca obowiązkowe składki w całości i terminie (z uchybieniem nie dłuższym niż 14 dni),
• nie posiada zaległości wobec PFRON przekraczających ogółem 100 zł.
Fundusz nie refunduje składek na ubezpieczenie zdrowotne. Nie oznacza to jednak, że każdy prowadzący działalność ma obowiązek je płacić. Ustawa z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przewiduje pewne preferencje dla niepełnosprawnych przedsiębiorców w tym zakresie.
Po pierwsze, zgodnie z jej art. 82 ust 10, jeśli:
• prowadzący działalność legitymuje się umiarkowanym lub znacznym stopniem niepełnosprawności,
• prowadzona pozarolniczą działalność stanowi jedyne jego źródło przychodu, może on opłacać składkę na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości nieprzekraczającej kwoty należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Ta ulga nie ma jednak zastosowania, gdy podatek jest opłacany w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub w formie karty podatkowej.
Jeszcze dalej posunięte rozwiązanie przewiduje art. 82 ust 10 ustawy zdrowotnej. Zwalnia w ogóle z obowiązku opłacania wspomnianej składki przedsiębiorcę posiadającego orzeczenie o znacznej lub umiarkowanej niepełnosprawności, jeśli spełnia on jeden z warunków:
• uzyskuje z działalności przychody w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 50 proc. kwoty najniższej emerytury (od 1 marca br. to 441,28 zł) lub
• opłaca z tej działalności podatek dochodowy w formie karty podatkowej.
Więcej w Rzeczpospolitej z 18 marca 2016 r.
źródło: baza–wiedzy.pl Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 13699
