Nasz patronat: Konferencja szkoleniowa „Popatrz na mnie”

Nasz patronat: Konferencja szkoleniowa „Popatrz na mnie”
Fot. Adminstrator

Tegorocznym tematem przewodnim kampanii z okazji obchodów Światowego Dnia Zdrowia 2017 jest depresja. Hasło kampanii brzmi: "Depresja – porozmawiajmy o niej". Stowarzyszenie „Serce za Uśmiech” przy Szpitalu Miejskim św. Jana Pawła II w Elblągu wraz z Oddziałami Dziennymi: Zaburzeń Nerwicowych oraz Psychiatrycznym działających w tymże Szpitalu postanowiły uczcić Światowy Dzień Zdrowia w 2017 roku poprzez organizację konferencji o nazwie „Popatrz na mnie”.

Światowy Dzień Zdrowia jest obchodzony każdego roku 7 kwietnia, jako wydarzenie mające na celu upamiętnienie daty powstania Światowej Organizacji Zdrowia (7 kwietnia 1948) oraz zwrócenie w tym dniu szczególnej uwagi na najbardziej palące i zaniedbane problemy światowego zdrowia. 

Celem elbląskiej konferencji jest zwrócenie uwagi władz społeczności lokalnej na problemy i potrzeby osób z zaburzeniami psychicznymi, wymiana doświadczeń między specjalistami, szerzenie wiedzy i zapobieganie stygmatyzacji osób cierpiących z powodu kryzysu psychicznego – stąd też tytuł naszego spotkania oraz okulary na logo stowarzyszenia.

Zespoły depresyjne mogą występować w postaciach typowych ,w których większość charakterystycznych objawów osiąga takie nasilenie, że są one zazwyczaj zauważalne przez chorego oraz jego otoczenie i są możliwe do oceny klinicznej .Dotyczy to zwłaszcza zaburzeń podstawowego nastroju w postaci smutku, przygnębienia, braku satysfakcji, niezdolności do przeżywania radości, niekiedy stanu zobojętnienia. Zdarza się jednak ,że zespół depresyjny wykazuje obraz atypowy przy braku wyraźniejszych zaburzeń nastroju, może być obecne osłabienie tempa procesów psychicznych i ruchu oraz zaburzenia procesów poznawczych ,zaburzenia rytmów biologicznych, rytmu snu i czuwania, objawy lęku pod postacią poczucia napięcia ,zagrożenia, trwożliwego oczekiwania, niepokoju czy podniecenia ruchowego. Lęk jest często umiejscawiany przez chorych w okolicy przedsercowej lub w nadbrzuszu, mogą pojawiać się bóle głowy w okolicy karku, potylicy lub bóle opasujące głowę /kask/,zaparcia, wysychanie błon śluzowych jamy ustnej, utrata łaknienia, zmiany masy ciała. Należy podkreślić, że żadna z wymienionych cech nie jest charakterystyczna tylko dla zespołu depresyjnego, może występować w innych zaburzeniach psychicznych, chorobach somatycznych lub jako powikłanie farmakoterapii.

Z danych piśmiennictwa wynika, iż około 50 proc. pierwszych w życiu epizodów depresji poprzedzają różnorodne wydarzenia życiowe, zwykle o ujemnym znaczeniu emocjonalnym dla jednostki jak strata osoby bliskiej czy utrata pracy. Ważne jest aby chory wykazujący niepokojące objawy trafił do lekarza specjalisty, który podejmie diagnostykę, wdroży leczenie czy skieruje na terapię do psychoterapeuty, spróbuje zapobiec, aby trafił do szpitala stacjonarnego, co często wiąże się z dużym stresem dla chorego i rodziny a także stygmatyzacją. Doświadczenia wielu krajów sugerują, że środowiskowy model sprawowania tej opieki przynosi dużo korzyści – albowiem sprzyja jej udostępnieniu, ułatwia osiąganie dobrej skuteczności, ułatwia poszanowanie godności tych osób, którym stara się pomóc. Stara się nie odrywać pacjenta od tych czasowych źródeł oparcia, czyli np. rodziny. Celem pracy terapeutycznej w naszych oddziałach jest min. zmiana negatywnego obrazu chorego utrwalonego w świadomości społecznej na bardziej korzystny, zastąpienie niekorzystnych stereotypów i uprzedzeń postawami życzliwości i otwartości na potrzeby chorych i ich rodzin. Pacjent przychodzi na zajęcia a po nich wraca do domu. Te właściwości opieki często przewyższają to, co jest w stanie zapewnić tradycyjna forma opieki pod postacią dużego szpitala psychiatrycznego, oddalająca chorego od jego zwykłego środowiska, czasem przerywająca jego trudną do odbudowania więź z tym środowiskiem. Codzienne uczestnictwo w terapii w oddziale dziennym mobilizuje do wstania, przygotowania się, skupienia, zniwelowania swoistego poczucia samotności w chorobie. Społeczność terapeutyczna jaka tworzona jest w oddziale dziennym przez pacjentów i personel jest miejscem zgłaszania propozycji, skarg i wniosków, wspólnego uzgadniania programu dnia, tygodnia, doboru zajęć, negocjowania i rozwiązywania konfliktów, ustalania zadań i podejmowania za nie odpowiedzialności. Aktywny udział pacjenta w procesie terapii jest przeciwwagą dla „wyuczonej bezradności” pacjenta w dużej instytucji psychiatrycznej, uświadomieniem mu jego roli, jego aktualnej sytuacji chorobowej, aby mógł podejmować autonomiczne decyzje, aby dobrowolnie, świadomie i aktywnie uczestniczył w miarę poprawy stanu psychicznego w procesie swojego zdrowienia, aby potrafił rozpoznawać symptomy nawrotu choroby.

Konferencja, która ma to wszystko przybliżyć odbędzie się w auli Ratusza Miejskiego w Elblągu 7 kwietnia br. w godzinach od 10.00 do 14.00.

Będzie składała się z części wykładowej a także z tzw. „czasu stolikowego”, gdzie pracownicy oddziału dziennego–lekarze, terapeuci, psycholog oraz pielęgniarki będą odpowiadały na pytania dotyczące organizacji tej formy leczenia, o której wspomniano wyżej, udzielą porad, gdzie zgłosić się po poradę, czy potrzebne jest skierowanie, jak wygląda pobyt w takim oddziale.

Redakcja Razem z Tobą objęła patronatem medialnym to wydarzenie. 

  Anna Ananicz Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 15397 

Print Friendly, PDF & Email