Filmy dla niewidomych w austriackiej telewizji

Filmy dla niewidomych w austriackiej telewizji
Fot. Adminstrator

Coraz więcej nadawców telewizyjnych na świecie emituje filmy przystosowane dla potrzeb ludzi niewidomych i słabowidzących. Od 20 lutego 2004 r. również austriacka stacja telewizyjna ORF nadaje filmy ze ścieżką dźwiękową w formie słuchowiska.

Tak zaadaptowane filmy określa się jako filmy – słuchowiska, albo filmy do słuchania. Filmy – słuchowiska są to filmy z niewielkim opisem słownym elementów obrazu oraz sekwencji obrazu, realizowanym w przerwach między dialogami danego filmu.
Oznaczane są przez ORF w dwojaki sposób: poprzez krótką wzmiankę przed rozpoczęciem się filmu i poprzez wprowadzenie odpowiedniego logo (stylizowane, przekreślone oko).
ORF nadaje filmy – słuchowiska przy wykorzystaniu techniki dźwięku dwukanałowego. Do odbioru tego rodzaju programów w systemie naziemnej względnie kablowej TV, niezbędny jest stereofoniczny odbiornik TV lub stereofoniczny magnetowid, a przy odbiorze satelitarnym – stereofoniczny odbiornik satelitarny.
Na kanale pierwszym można odbierać normalny dźwięk filmu, bez opisu słownego – tzw. audiodeskrypcji, a na kanale drugim zmiksowany dźwięk filmu z opisem słownym.
W większości urządzeń, kanał drugi może być wybrany w ekranowym menu za pomocą odbiornika TV lub pilota magnetowidu. Osoby, które korzystają z odbioru satelitarnego, muszą kanał dźwiękowy z audiodeskrypcją ustawić bezpośrednio w odbiorniku satelitarnym. Natomiast abonenci kablowej TV potrzebę korzystania z dźwięku dwukanałowego muszą zgłaszać bezpośrednio u swojego operatora sieci kablowej.

Audiodeskrypcja
Procedura audiodeskrypcji została opracowana w 1975 r. W Stanach Zjednoczonych Ameryki Płn. Za pomocą dodatkowego, akustycznego opisu obrazu film przekształcany jest w film – słuchowisko, który niewidomi mogą „oglądać”. Wizualne elementy filmu, jak: miejsca, krajobrazy, osoby, gesty, prowadzenie kamery – wszystko, co można obejrzeć i co jest ważne, zwłaszcza dla zrozumienia akcji oraz estetycznego przeżycia dzieła, przekładane jest na opis słowny. Tak powstały tekst opisu słychać jest podczas projekcji filmu w przerwach między dialogami. W taki sposób oferuje się niewidomym i słabo widzącym użytkownikom telewizji wrażenie całości zdarzeń filmowych.

Mieczysław Staniak  Mieczysław Staniak  Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 16

Print Friendly, PDF & Email