30 września - święto wszystkich chłopaków

30 września - święto wszystkich chłopaków
Fot. Adminstrator

Boy, ragazzo, pojke, mlodic, kejki, poika, poiss, dreng tak w różnych językach świata nazywa się chłopaka. Chociaż każdy z nich obchodzi swoje święto w innym dniu, to wszystkim, w szczególności Paniom przypominamy, że w Polsce Dzień Chłopaka obchodzony jest 30 września. Czekamy więc na życzenia, uściski, całusy i uśmiechy z Waszej strony. Toż jedno jest pewne – jesteśmy nierozłączni. Pomyślcie jaki świat byłby nudny i ponury, gdyby Wam zabrakło nas a nam Was.  

Dzień Chłopaka czy Dzień Mężczyzny
Święto powstało prawdopodobnie przez analogię do Dnia Kobiet. I choć jest świętem stosunkowo młodym, gdyż ustanowiono je w 1999 roku, to zdobywa coraz więcej zwolenników. Niestety, w przeciwieństwie do Dnia Kobiet, chłopaki na całym świcie obchodzą swoje święto w różnych terminach:  na Malcie – 7 lutego, w Rosji i na Ukrainie – 23 lutego, w Brazylii – 15 lipca, w Norwegii – 7 października, w Kanadzie – 25 listopada a w Polsce – 30 września.

Chociaż i u nas nie ma zgodności, co do daty. Często powraca spór: 30 września czy 10 marca? Dzień Chłopaka czy Dzień Mężczyzny? Dla jednych święto z końca września jest zbyt dziecinne, gdyż ”za chwilę”, a szczególnie kiedy młodzieniec założy rodzinę, staje się mężczyzną. Określenie chłopak z kolei zarezerwowane jest dla młodych. Zasadnym staje się zatem pytanie, czy mężczyzna nie może się czuć młodo i być chłopakiem a młody chłopak być mężczyzną? Sprawdźmy więc, jak to wygląda  od strony semantycznej.

Jak podaje Wikipedia, chłopak to młody człowiek płci męskiej. Wiek, w którym chłopiec staje się mężczyzną jest różny w różnych społeczeństwach. Zwykle przejście z okresu dojrzewania do dojrzałości następuje w wieku kilkunastu lat.

W mowie potocznej słowo ”chłopak” (zwykle w wyrażeniu: mój/czyjś chłopak) jest często używane w znaczeniu młodego, nieżonatego mężczyzny związanego uczuciowo z dziewczyną. Warto jednak wiedzieć, że dawniej określeniem „chłopak” nazywano młodego pracownika wykonującego zwykłe prace pomocnicze (np. chłopak na posyłki).

Różnice między płcią męską a żeńską, także z perspektywy zdolności umysłowych, są znacznie i zmieniają się w czasie. Na przykład w umiejętnościach matematycznych nie ma istotnych różnic między chłopcami a dziewczynkami do piętnastego roku życia. Powyżej tego wieku dziewczynki nieco lepiej rozwiązują proste zadania, jednak nie wykryto różnic w zadaniach bardziej złożonych. Jeśli porównywane są osoby (kobiety i mężczyźni) o wysokich zdolnościach ogólnych, to przewaga mężczyzn w uzdolnieniach matematycznych narasta. Okazało się także, że dawniej różnice w tych zdolnościach były znacznie większe niż dzisiaj. Jednocześnie jednak okazuje się, że przekonania ludzi co do różnic w uzdolnieniach matematycznych mężczyzn i kobiet są znacznie większe, niż rzeczywiste różnice w tych uzdolnieniach (stereotyp płci). Ponadto należy zauważyć, że różnice te nie dotyczą każdego mężczyzny w porównaniu z każdą kobietą, a jedynie wskazują na większy odsetek mężczyzn, niż kobiet (lub odwrotnie) lepiej uzdolnionych w określonej dziedzinie. Dlatego zdarzają się kobiety wybitnie uzdolnione matematycznie oraz mężczyźni wybitnie uzdolnieni np. w sztukach plastycznych. Danych o różnicach między płciami dostarcza więc porównanie nie jednostek, a odsetek osób każdej z płci wykazujących określone zdolności.

Mężczyźni w porównaniu z kobietami wypadają lepiej w  zdolnościach przestrzennych (rotacje umysłowe, wyobrażenie przestrzeni, spostrzeganie przestrzeni). Gorzej w zdolnościach werbalnych (produkowanie mowy, ortografia, zdolności językowe).

Pod względem osobowości mężczyźni mają przewagę w asertywności, samoocenie (małe różnice), zadowoleniu z własnego ciała.

Mężczyźni uzyskują znacznie lepsze wyniki w prędkości rzucanego obiektu, długości rzutu, celności, skoku w dal, szybkości biegu, sile chwytu dłoni a to dlatego, iż są inaczej zbudowani niż kobiety. Po prostu do czego innego zostali stworzeni – mężczyźni do wysiłku fizycznego np. na polowaniu, zaś ciało kobiety zostało tak skonstruowane, by wydać na świat dzieci.

Mężczyzna wojownik, czy osobnik potrzebujący czułości
Bez względu jednak na to, jakiej jest postury, jakie cechy charakteru posiada i czym się zajmuje, każdy facet potrzebuje kobiety, by czuć się mężczyzną. I raczej wiek tu nie ma znaczenia. Każdy mężczyzna, młodszy czy starszy, potrzebuje odrobiny czułości, którą da mu kobieta – bez tego świat byłby nudny i mało atrakcyjny.

Zdjęcie: Dostaliśmy dzisiaj lizaki od redakcyjnej koleżanki Agnieszki :)  RS Wersja archiwalna wpisu dostępna pod adresem: http://razemztoba.pl/beta/index.php?NS=srodek_new_&nrartyk= 5956

Print Friendly, PDF & Email